öуℓєѕi...

Öyle bir sevgilin olmalı ki bir yandan çocukların masumiyetini bir yandan da tutuşan meşaleleri düşürmeli aklına..
Dokunduğunda alev almalı tüm bedenin ,yanmalı..
Sesini duyduğunda en sevdiğin melodi yankılanmalı kulaklarında..
Gördüğünde gözünden yaş gelmeli mutluluğunun tılsımı..
Düşlediğinde bile yerinden fırlayacakmışçasına atmalı kalbin..
Yerli yersiz tebessümlerinin faili o olmalı, gören deli sanmalı seni..
Bulutların üzerinde gezindiğini hissetmelisin yürüdüğün yollarda..
Huzur denildiğinde onun sureti şekillenmeli zihninde bir şimşek çakılmışçasına aydınlanmalı düşüncelerin..
Yapamam dediklerini bile tek çırpıda yapabilmelisin uğrunda, tereddütsüz..
Tüm hücrelerinde, her bir zerresinde o olmalı bedeninin..
Öyle bir sevda ateşi yakmalısın ki gözbebeklerinden okunmalı..
Apansız ve ani olmalı ölümün onunla yeniden doğuşunun şerefine..
... alıntıdır...

SöyLeşii...

 

Sanal ortamın sanal insanı olmuştum bende az daha… Ya da olmuştum evet, olmuştum sanal ortamın sanal insanları arasında kayıp oluvermiştimmm… Neydim ben? Kimdim ben? N’ oldu bana? Gittiğim yol doğru mu? Diye sorgular sorarken buldum bir Salı gecesi odamın dört duvarları üstüme üstüme geliyordu penceremi sonuna kadar açsam da boğuluyordum nefessizlikten… Balkona attım kendimi karanlıkta derin bir nefes aldıktan sonra seyre daldım karşımdaki denize yansıyan ışıklara baktım derin düşüncelere daldığım gözyaşlarımla..ilk defa karanlıktan korkmadığım bir gecem olmuştu hafif bir gülümseme belirdi yüzümde aniden…Sonra aklıma sözlerin geliverdi yüreğim ağlıyordu bu sefer..Sözlerin tokat gibi çarpıvermişti yüreğime...Unutamıyordum…O anı yaşayıp yaşayıp duruyordum! Daha önce işitmediğim sözler işitmiştim. Belki sözlerle kalmamalıydı daha fazlası müstahaktı bana hak etmiştim…