SöyLeşii...

 

Sanal ortamın sanal insanı olmuştum bende az daha… Ya da olmuştum evet, olmuştum sanal ortamın sanal insanları arasında kayıp oluvermiştimmm… Neydim ben? Kimdim ben? N’ oldu bana? Gittiğim yol doğru mu? Diye sorgular sorarken buldum bir Salı gecesi odamın dört duvarları üstüme üstüme geliyordu penceremi sonuna kadar açsam da boğuluyordum nefessizlikten… Balkona attım kendimi karanlıkta derin bir nefes aldıktan sonra seyre daldım karşımdaki denize yansıyan ışıklara baktım derin düşüncelere daldığım gözyaşlarımla..ilk defa karanlıktan korkmadığım bir gecem olmuştu hafif bir gülümseme belirdi yüzümde aniden…Sonra aklıma sözlerin geliverdi yüreğim ağlıyordu bu sefer..Sözlerin tokat gibi çarpıvermişti yüreğime...Unutamıyordum…O anı yaşayıp yaşayıp duruyordum! Daha önce işitmediğim sözler işitmiştim. Belki sözlerle kalmamalıydı daha fazlası müstahaktı bana hak etmiştim…