3 Şubat 2012 Cuma

Hayatı senin gibi görmeyenlere anlatsan dinlemezler.


Hayatı senin gibi görmeyenlere anlatsan dinlemezler.
sevdiğim insanların yaşantılarını uzaktan takip ederken bir taraftan da pek de başarılı olmayan birkaç çırpınışla varlığımı hatırlatmaya çalışıyorum. gerçekten temas ettiğim hiçbir şey yok. sanki kendi hacmi olmayan bir yüzeydeyim. nüfuz etmek imkansız.
alışamadım anne, geri al beni içeri...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder